ดอกบัวสวรรค์

ชื่อวิทยาศาสตร์: Gustavia gracillima Miers

ชื่อสามัญ: บัวสวรรค์ (อังกฤษ: Gustavia; Gutzlaffia)

ชื่อวงศ์ : LECYTHIDACEAE

ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ: กัสตาเวีย บัวฝรั่ง

ถิ่นกำเนิด: ต้นไม้นี้มีถิ่นกำเนิดมาจาก ตะวันออกกลาง แอฟริกาตะวันออก โคลัมเบีย Costa Rica, Panama ดูแล้วทุกประเทศที่กล่าวมา เป็นประเทศในเขตร้อนชื้น ใกล้เส้นศูนย์สูตร ดังนั้นการนำมาปลูกในบ้านเราจึงเป็นเรื่องไม่ยาก และสามารถเจริญเติบโตได้ดี โดยสามารถออกดอกได้เหมือนกับต้นที่ปลูกในถิ่นกำเนิด

ลักษณะ: ไม้พุ่มสูง 2 - 5 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาลเข้ม

ใบ: ใบเวียนเรียงสลับเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง ใบเป็นมัน ไม่ผลัดใบ

ดอก: กลีบดอกหนา ซ้อนเหลื่อมกัน ดอกคล้ายดอกบัวหลวงแต่ใหญ่และสวยกว่ามาก ดอกมักออกซ่อนอยู่ภายในทรงพุ่ม

ผล: มีลักษณะคล้ายรูประฆังคว่ำ ขนาด 3 - 4.5 เซนติเมตร

การดูแล: เป็นพันธุ์ไม้หอมที่ดูแลง่าย ทนต่อสภาพแวดล้อม ชอบแสงแดดจัดและน้ำปานกลางถึงมาก ใบไม่ค่อยร่วง ชอบแดดรำไรถึงแดดจัด มั่นรดน้ำพรวนดินบ้าง

การขยายพันธุ์: การเพาะเมล็ด, การตอนกิ่ง (เปอร์เซ็นต์การออกรากค่อนข้างต่ำ ประมาณ30%) การปักชำ การเพาะเมล็ด ตามธรรมชาติ เมล็ดของบัวสวรรค์มีขนาดใหญ่ และ หนัก จึงไม่สามารถกระจายออกไปไกลจากโคนต้นได้มากนัก เมื่อผลเน่าเสียเมล็ดจะถูกฝังลงดินและงอกเป็นต้นอ่อนขึ้นมา ต้นจากการเพาะเมล็ด จะใช้เวลาในการออกดอกถึงห้าปี ช้ากว่าต้นจากการปักชำ หรือตอนกิ่ง (ต้นที่สวนลูกจันทร์ ใช้เวลาปลูกถึงออกดอกประมาณ 5 ปี)

ประโยชน์: ประโยชน์ใช้เป็นไม้ประดับ ใบเขียวตลอดปีช่วยให้บ้านดูร่มรื่นเย็นสบาย เยื่อไม้ใช้ทำด้าย น้ำจากก้านดอกอ่อนหมักแล้วกลั่นรับประทาน บำรุงโลหิต และบำรุงธาตุ ลำต้นที่ตรงของเขาใช้ได้ดีสำหนับการก่อสร้าง ในสมัยโบราณ ชาวอินเดียนแดงใช้ใบต้มทำยาแก้พิษจากการถูกธนูพิษยิง และแก้พิษไข้ แก้หวัด ที่มีประโยชน์ที่สุดคือ ดอกสวย หอมชื่นใจ 

                      

             การออกดอกโดยปกติจะออกปีละ 3 - 4 ครั้ง ทั้งนี้ต้องขึ้นกับปัจจัยหลายอย่าง ทั้งสภาพแวดล้อมและการดูแลรักษา และดอกจะบานเพียง 1 - 2 วัน ก็ร่วงโรยลงไป  รูปดอกบัวสวรรค์

อ้างอิง http://www.oknation.net/blog/loongdali/2010/01/29/entry-2